14 07 09'da yazılmış bir yazı...

"Herşey beni bekliyor. Dolabım beni bekliyor. Çekmecelerim, ıvır zıvırlarım, kutularım, biriktirdiğim kartlarım, anı olarak tuttuklarım...Sonra, kariyerim. Ailem. Küçüklüğümden beri tutacağım evim. Hayatım. Hayalini kurduğum hayatım beni bekliyor. Ben de bekliyorum. Ben de birşeyleri bekliyorum. Herşeyin kendiliğinden olmasını bekliyorum (galiba). Olmayacak şey. Hayatı bekliyorum. Aslında -düşündüm de- kendimi bekliyorum. Birisi seni bekletir de gelmek bilmez bir türlü ve sinirlenirsin ya, işte öyle sinirli hissediyorum ne zamandır. Bundanmış demek. Kendi kendimi bekletiyormuşum.

Ben dahil, herkes -herşey- beni bekliyor.

En güzeli hiç beklememek. Ne karşı taraftan birşey beklemeli ne de birini beklemeli. Kimsenin bekletmesine de izin vermemeli." diye bağlayıp(!) noktalamışım yazıyı...

Epey uzakta olmalıyım ki, aradan geçmiş neredeyse 8 ay, ben halen ortalarda yokum...

Yorumlar

Popüler Yayınlar