Bu can sıkıntısından kurtulmak istiyorum. Kendimi soyutlayasım var. Sanki soyutlarsam hayatın bana verdiği can sıkıntısından kurtulucakmışım gibi geliyor. Yani hayat canımı sıkamazmış gibi. Peki, kendimi soyutladığımda, yaşadığım "hayat" mı olacak, orası meçhul... Beklenti içinde olmaktan, benden birşeyler beklenilmesinden sıkıldım. "Ne"den soyutlamak? Neden; ben, doğa ve tanımadığım bir çevre?

Çünkü doğa senden birşey beklemez. O kendi halindedir. Kendi düzeninde takılır gider. Kuralları bellidir ve koşulsuz sana kendini açar. Ve seni tanımayanlar, senden birşey beklese de bir önemi yoktur.

Kendim de kendimden birşeyler bekliyorum. Ve ben ne birşey beklemek ne de hayal kırıklığına uğramak istiyorum.

Bu aralar böyle...