Biraz durmak istiyorum...Biraz durup dinlenmek...Kendimi dinlemek...Kendime vakit ayıramıyorum bu aralar. Kendimle baş başa kalamıyoum. Ya da zamanımı istediğim gibi geçiremiyorum. Pek "kabuğuma çekilmek" gibi değil de, daha çok "beni biraz kendi halime bırakın ama çok da uzaklaşmayın" gibi bişey. Kapılmayı mı pek sevmiyorum acaba? Hep bi tetikte olma duygusu yabancı değil aslında. Hep hazırlıklı olmaya çalışıyorum, her duruma karşı. Hava durumuna ya da güvenilir sandığım durumlara karşı. Bu mudur beni yoran? Özellikle olayları kontrol edemediğim zaman daha çok yoran?

neyse....