... ... ... ... ...



Yıl sonu değerlendirmesi... Yıl sonu hesaplaşması...

Bir yıl daha bitmek üzere. Geçen sene bu zamanlar...ve bu sene bu zamanlar... Hayat garip. Hayatın bu kadar tahmin edilemez olduğunu geçen senenin, bu senenin başına kadar hiç düşünmemiştim. Sen ne planlar yaparsan yap, planların her an değişebilir. Hiçbir şey kesin değil. Hiçbir şey.

Ben bu yılın sonunda şunu düşünüyorum: Hayatım istediğim gibi mi? -ki değil. Bunun sıkıntısını yaşıyorum hemen hemen 6 ay, 1 senedir. Ve bu konuda somut adımlar atmış değilim. Yani şu an ölecek olsaydım "Şimdiye kadar güzel yaşadım be. Tam da istediğim gibi." demem. Hatta bayaa bi üzülürüm "Üff daha yapmak istediğim bi sürü şey vardı! Yazık oldu yaşayamadığım hayatıma." Daha ileri gidip yaşamımı kayıp olarak bile nitelendirebilirim. Ama bu biraz kendi üstüme gitmedeki becerimden, kendime rahatlıkla gösterebildiğim acımasızlıktan kaynaklanır. O kadar da değil, yani yaşamım bi kayıp değil. İnsanlara bi etkim olmuştur. İnsanların bende olduğu gibi.

Ben kendimi olduğum gibi kabul edip etmemek arasında gidip geliyorum. Hangi özelliklerime dokunmamalı, hangi konularda kendimi eğitmeliyim bilmiyorum. Kendi içimde çok çelişiyorum, kararsız kalıyorum. Belki de kendimle bu kadar çok uğraşmamalıyım. Belki de bu kadar düşünmemeliyim. Belki gereğinden fazla düşünüyorum. Belki de çok sabırsızım. Belki... Ne istiyorum ben?!

Mutsuz edecek şeyler bulma meraklısı mısın?

Hayatın nasıl olsun istiyorsun?

- Kendi evim olsun istiyorum. Tek başıma yaşayabileceğim, şirin, zamanla çok şeker döşediğim, zamanla kendimi yansıtan bir evimm. Kendimi ait hissedebileceğim bi toplulukta, tiyatroda oyunculuk yapmak ve zorlanmadan geçinmek istiyorum. Sanatsal değeri olan iyi sinema filmlerinde oynamak istiyorum. Cannes'a katılmak istiyorum. Ferzan Özpetek'le çalışmak istiyorum. Sanatsal etkinlikleri takip etmek istiyorum. Kendimi geliştirmek istiyorum; dans etmek, şarkı söylemek, yeni diller öğrenmek, aldığım kitapları okumak. Ve gezmek. Gezmek istiyorum. Daha özgür olmak istiyorum. Manevi açıdan. Maddi açıdan. Kendi ayaklarımın üzerinde durmayı öğrenmek istiyorum. Kendime biraz daha zaman ayırmak istiyorum. Daha az melankolik olmak istiyorum. Kendi değerimi bilmek istiyorum. Kendimi kendime karşı bu kadar kolay harcamak istemiyorum. Sanki beynimin içinde minik, kanatlı, siyah bi yaratık var; bana sürekli "Yapamazsın, beceremezsin, o kadar güçlü değilsin, sen tek başına hiçbirşeysin." diyor. Onu ortadan kaldırmak istiyorum! İstediğim zaman istediğim şeyi yapabilecek kadar özgür olmak istiyorum! Nokta.

Yorumlar

Popüler Yayınlar